Selcan Zeynallı yazır:
9 il.
9 il nə deməkdir?
9 il, 20-li yaşlardakı iki qızın həyatının ən önəmli mərhələləri deməkdir.
İllərini verdikləri universitetlərdən məzun olmaq, amma o səhnədən, qalabalığın içində atanı görməmək deməkdir.
9 il, həyəcanla yaşadığın hər anı, istədiyin vaxt ən yaxın dostuna – atana zəng edib danışa bilməmək deməkdir. Atanın hər gün səhər sənə ayıra biləcəyi 5 dəqiqəsi var çünki. O 5 dəqiqədə sən sadəcə onun yaxşı olduğundan, sağlığının yerində olduğundan əmin olmalısan. Dünən oxuduğun kitabda marağını çəkən cümləni onunla paylaşmaq lüksün yoxdur, dövlət baba belə uyğun görür çünki.
9 il, böyümək, amma həyatının memarının buna şahid olmamağı deməkdir.
9 il, qocalmaq, amma övladlarının, sənin saçına düşən dənləri öpə bilməməyi deməkdir.
9 il, azadlıqda ola-ola hər dəqiqə qəfəsdə hiss etmək deməkdir. Sənin yarın, sevdiyin insan qəfəsdədir axı. 9 il, hakimin atana oxuduğu o 9 il, bir zamanlar atanın sənə “Öncə Vətən!” deyə öyrətdiyi bütün dəyərlərin içindən həzinlə silinməyini izləmək deməkdir. Dönüşmək – sevginin nifrətə dönüşməyi deməkdir. 9 il, bu keçən il yarımda olduğu kimi, səsin qısılana, ciyərlərin havasız qalana qədər
“MƏN GÜNAHSIZAM AXI!” deyə bağırmaq istəyidir. Atamı qəfəsdə gördüyüm ilk məhkəmədə düşünmüşdüm bunu. Həyatından oğurlanmış illər, I olub, 5 olub, 9 olub. Bu çaqqallar diyarında nə ədalət tapa bilərsən ki?
9 il, dilə asan, yaşayana isə altında əziləyəcəyi
9 ton yük deməkdir.
Qeyd: Tələbə-jurnalist Selcan Zeynallı bu yazını doqquz il həbsə məhkum edilən atası, jurnalist Əvəz Zeynallıya həsr edib.