Elşad müəllim, son illər yaşadığım Yeni Yasamalda, D. Bünyadzadə küçəsindəki qanunsuz tikililər və qanunsuz icazələrlə bağlı sizdən sizə və sizdən yuxarılara şikayət etmənin mənim üçün nə qədər əsəb bahasına başa gəldiyini olsun ki təsəvvür belə etmirsiniz. Necə edəsiniz… Nələrinsə qarşılığında, verdiyiniz yazılı, şifahi icazələrin məmnunluğu fonunda toxun acdan xəbəri olmaz. Yaşadığımız 700-800 metrlik D. Bünyadzadə küçəsində 25-30 maşın təmiri yeri, avtoyuma, ehtiyat hissələri mağazası, təkər təmiri yeri, yağlama, sürücü və ustalar üçün bir neçə kafe, restoran, yeməkxana var. Bu o deməkdir ki, küçədə yüzlərlə maşın dayanır, olmayan piyada yolları keçilməz olur. O yüzlərlə maşını sürənlərin içində onlarla tərbiyəsiz sürücü var, o onlarla tərbiyəsiz sürücünün onlarlası da sürət və yüksək musiqi, siqnal aşiqi, yava, tərbiyəsiz danışıq yiyəsidir. Aralarında pis vərdişlilər də var. Bu o deməkdir ki, küçədə bilərəkdən yaratdığınız maşın sıxlığı bizlərin yaşamını pozur. Avtoyumanın səsi bağlı pəncərələr arxasında belə beyin deşir. Hətta obyekt sahiblərindən biri küçənin ortasına uzun bir manqal yerləşdirib, ətrafına da çətirli masalar düzüb. Düz avtomobil yolunun üstündə. Məktəblə üzbəüz. Tüstü, kabab iyi, içkili ortam, həm də məktəblə üzbəüz. Məktəblə!!!Bu o deməkdir ki, sakinlərin rahatsızlığı, dincliyi sizi maraqlandırmır. Təhlükəsizliyimiz də vecinizə deyil?
Biz şəhərdə yaşamırıq, bura paytaxt deyil. Maşın bazarında, məişət obyektlərinin məngənəsində yaşayırıq biz. Yaşamırıq, sıxılırıq, çürüyürük, təki icra başçısının, ətrafındakıların gözü, könlü xoş olsun, dəllalların cibi dolsun.
Sələfləriniz İ. Mehdiyev, Ə. Əzizov küçəmizi kvardart kvadrat satdı. Siz də çox “fəalsız”. Ölçü metrə qədər azaldılıb, qiymət sıfırların sayı qədər qalxıb. Məhəlləarası bütün yollar tutulub, yamaq-yamaq evlər tikilib. Hərə evinə həyət də düzəldib. Məktəbə çıxan ara yol indi kiminsə həyətidir, uşağı orda top oynayır. Məktəbə gedən şagirdlərsə dolayı gəlməli olublar. O yamaq -yamaq evlərin arasında villavari binalar da var. Onlardan biri internet tv-nin rəhbərinindir, deyirlər. Niyə vermisiz o icazəni? Bunlar havayımı başa gəlir? Həyətlərin məhləyə, küçənin bazara çevrilməsinin, pozuntulara göz yummanın ayrı izahı yoxdur. Ağacların kəsilməsində, səkilərin ləğv edilməsində, asfaltlı-asfaltsız piyada yollarının yoxa çıxmasında niyə maraqlı olasınız ki? Hər həftə bir deşik tapıb tikintiyə niyə icazə verilsin ki? Yetməzmi? Nəyinsə qarşılığında verdiyiniz o yazılı və şifahi icazələrin hesabına həyatımız cəhənnəmə çevrilib. Niyə hər şikayətdə haqsız tərəfi- qanun pozucularını himayə edirsiniz? Hər həftə guya vətəndaşlarla görüş keçirirsiz. Cibə zərər vuran bir şikayət belə həll edilmir. Dəfələrlə sizə yazmışam, sosial şəbəkədən ismarıc yollamışam, qəbulunuzda da olmuşam. Boş vədlər, Hüseyn müəllimin standart, mənasız cavablarıyla cavabdehlikdən, məsuliyyətdən yayınmısız. Küçədə satılası az yer qalıb, qalan bizim balkonun altıdır, oranın da fatihəsi verilib deyirlər. Kimlərsə gün boyu orda “bura bizimdir” ədasıyla orda əyləşib çay içir.
Səkilərin, piyada yollarının axırına çıxılıb. Həyətimizin girişi, çıxışı belə tutulub. Girişdə yelçəkəni çörək sexi, çıxışda BDU müəlliminin (Ramiz Mehdiyevin adamı deyirlər) evi tutub. Evin 7-8 giriş qapısı var. Bu, 7-8 kirayəçi ailə deməkdir. Onlar yelçəkəndə yaşayır. Qabaqlar blokun qapısına çıxanda külək səni aparırdı, indi küçədə belə nəfəs almaq olmur. Hər yan daş, beton tikilidir. Məndən yaxşı bilirsiz, o “müəllimin” bu ətrafda onlarla obyekti var. Niyə? Niyə bizim binanın dördüncü blokunda o müəllimin JEK-də mühəndis işləyən oğluna bir otaqlı evi küçəyə və həyətə sarı artırıb dörd otaqlı etməyə icazə vermisiz? Sanki binaya paz çalınıb. Nə marağınız var? D.Bünyadzadə küçəsi elə eybəcər günə qoyulub, elə yaramaz tikililər qanuniləşdirilib ki, sabah sizi işdən çıxarıb başqasını gətirsələr (ümid edirəm bu baş verər) heç nəyi dəyişə bilməyəcək. “İcazəmiz var” deyib dirənəcəklər.
Yadınızdadırsa, keçən il sizə şikayət yazanda, “gəlin küçəmizi piyada gəzin, görün getməyə yol tapacaqsızmı” deyə “padişah seyri”nə dəvət etmişdim. Əlbət gəlmədiniz, gəlsəydiniz keçilməz yolda qalardınız məhəlləyə səs yayılardı. Özünüz gəlmədiniz -gəlmədiniz bəlkə evdən kimisə göndərərdiniz bizim günümüzü yaşayardılar, ürəyimiz sərinlənərdi. O yeni icazə imzalarını atanda əcəba mənim moltanı yox, aydın Azərbaycan dilində yazdığım şikayətlər heç ağlınızdan keçmədimi? Düz iki il hər yerə şikayət yazdım, facebookdakı dostları bezdirdim, dövlət qurumlarını tag etdim ki, yolumuzun üstündəki meyvə-tərəvəz köşkü üç metr maşın yoluna çıxıb, bizlər avtomobillərin arasıyla hərəkətə məhkumuq. Dəfələrlə dəmir masalar yığışdırıldı, sonra təkrar düzüldü. Dedilər icranın, polisin pulunu vermişik, heç nə edə bilməzsiz. Nəhayət, kimlərinsə göstərişiylə şikayətimə baxıldı, avtomobil yolundan satışın bir hissəsini yığışdırdılar. Bir hissəsini. Hər halda daha maşınların arası ilə gedib gəlmirik. Xəbəriniz varmı bundan? Bildiyim qədər problemin həllində polisin xidməti daha çox oldu. Sizlər başını sığalladığınız kəslərə yumruq göstərə bilmədiniz.
Tində bir “Kofe İsayev”səyyar kafe açıb yolumuzu tam kəsmişdilər. Ha dedim, yazdım xeyi olmadı. L.Əliyevanın adından istifadə edirdilər, şəklinə sığınmışdılar. Xanım Əliyevaya yazdım, anında yığışdırtdı. Sizin əməkdaşlar L.Əliyevanın şəklini o səyyar maşının üzərində görmürdülərmi? Bunu mən etməliydimmi? Ərafda mənə demaqoq, mərdimazar kimi baxırlar. Sizlər yolumuzu, torpağımızı satırsınız, mən buna etiraz edirəm. Sizlər qanunu pozur, küçəni “zibilləyirsiz”, mən sizin arxanızca “süpürməyə” çalışıram. Çox zaman da bacarmıram. Pul, nüfuz, adamların adamları, laqeydlik, özbaşınalıq, vəzifədən sui-istifadə qarşımı kəsir, bədhaqlarım çoxalır. Mən “zibilyığan” deyiləm, demaqoq, mərdimazar deyiləm. Mən haqqımı tələb edən sıravi vətəndaşam. Məhkəməyə üz tutmaq haqqım var, türklər demiş, o haqqı kullanacam. Ən azından presedent olar…
Bir daha yazıram…M.Xiyabani və D.Bunyadzadə küçələrinin kəsişməsində, gündə minlərlə insanın (yüzlərlə məktəblinin) keçdiyi yolun üstündə illərdir Ağdam rayonundan olan, dediyinə görə Bakıda onlarla obyekt tikən, Qarabağ savaşı zamanı Bakıda obyektlərində vaxt keçirən Bəhruz və Bəxtiyar qardaşlarının böyük obyekti var. Birinci qatı “Oba”dı, ikincisi guya çayxana. Obyektin özü, pilləkənləri səkini tutub. Yanaşı iki nəfər yol gedə bilməz, biri maşın yoluna düşməlidir. Aprel-may aylarında yolumuzun üstündə, dayanacağa və svetafora bitişik ikinci dönərxana, pide, lahmacun, qril yeri və mağaza tikilməsi hədsizliyin, özbaşınalığın hələlik son həddidir. İlk gün qanunsuz tikiliyə başlandığını ictimailəşdirdim. Yuxarıdan necə göstəriş gəldisə, tələsik işi bitirib fəaliyyətə başladılar. Siz tikintini dayandırmaq barədə göstəriş vermədiniz. Görməzdən, eçitməzdən gəldiniz. İndi bura kafeyə çevrilib. Soyuq içkilər, kömür torbaları yola düzülüb. Dönərin, kömürün, manqalın iyindən, buranı məhəllə çayxanasına çevirən kişilərin əlindən yol keçmək mümkün deyil. O yemək iylərinin yanından hər gün yüzlərlə uşaq umsuna-umsuna keçir. Uşaqları da düşünmürsünüzmü? Etiraz etdim, irad bildirdim, “icradan icazəmiz var” dedilər, Bəxtiyar üstümə hücum çəkib artıq-əskik danışdı, təhqir də etdi. Cavabdeh qurumlara yazdım. Şəhərsalmadan obyektin qanunsuz olması ilə bağlı icraya ünvanlanmış məktubun surəti mənə də gəlib, tikinti sənədsizdir, yəni qanunsuz, deməli sökülməlidir. Amma sahibi “icazəm var” deyib barmağıyla gözümü deşir. Ayağımızın “altında”, tozun içində, o sıxlıqda iaşə obyektimi olar? Onları kim himayə edir, hansı haqla səkini, piyada yolunu satır, tində dönərxana açmağa, yolumuzu kəsməyə şərait yaradır? Necə olur, dərədə, dağda, çöllükdə hansısa yetimin daldalanmaq üçün ikinci əl daşdan tikdirdiyi ev “qanunsuz tikili” adıyla sökülür, insanların hərəkəti, rahat dayanması üçün nəzərdə tutulan ərazidə dönərxana tikilir və sökülmür? Hüquqlarımızı niyə pozursuz? O dönərxana yoldan yığışdırlmalı, məktəbə gedən uşaqlar dönərin, qrilin iyindən umsunmamalıdırlar. Yetər bu qədər özbaşınalıq.
Bakını qarış-qarış satmaq haqqını kim verib icra başçılarına?! Şəhərdə adlarına görə bəzi qorunan küçələr var, bilirik. Məsələn, Mir Cəlal küçəsində bizim küçədə olanların hamısından var. Amma biri də sakinlərə, yolu keçənlərə mane olmur, problem yaratmır, maşınlar yolu zəbt eləmir. Bizim küçəyə bu ögey münasibət “ikinci sort” yaşayış məkanı olan Yeni Yasamala görədir, D.Bünyadzadəyədir, ya sakinlərədir, yoxsa mən şikayət edirəm deyə qanunsuzluqlar bir az da çoxalır? Qanunu hüquqçu pozacaqsa, bu rayonun axırı necə olacaq?
Fimar Asimqızı
Müstəqil jurnalist
Şəkillər sübutdur: 
